خطبه 8 – خطبه براى برگرداندن زبير به بيعت
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
يَعْنى بِـهِ الزُّبَيْرَ فى حـال اقْتَضَـتْ ذلِك
در شرایطى مقتضى براى برگرداندن زبیر به بیعت
يَزْعُمُ اَنَّهُ قَدْ بايَعَ بِيَدِهِ وَلَمْ يُبَايِعْ بِقَلْبِهِ. فَقَدْ اَقَرَّ بِالْبَيْعَةِ،
او گمان مى کند تنها با دست بیعت نموده نه با قلب. پس به بیعتش با من اقرار کرده،
وَ ادَّعَى الْوَليجَةَ، فَلْيَأْتِ عَلَيْها بِاَمْر يُعْرَفُ، وَ اِلاّ فَلْيَدْخُلْ فيما
و نسبت به امر باطنى مدّعى است، باید بر اثبات مدعایش دلیل مقبول بیاورد، وگرنه واجب است
خَــرَجَ مِـنْـهُ.
به همان بیعت اول بازگردد.
